آرامگاه فردوسی در توس مشهد
فردوسی شاعر و حماسه سرای مشهور ایرانی است که شهرت آن به ایران محدود نمیگردد بلکه در تمام جهان معروف است و اشعارش طرفداران زیادی در نقاط مختلف جهان دارد. آرامگاه فردوسی در توس و در فاصله ۲۰ کیلومتری از شهر مشهد واقع شده است. ساخت این آرامگاه با داستان های طولانی همراه است و از آنجایی که در زمان مرگ فردوسی جسد او را به قبرستان های دیگر راه ندادند به ناچار جسد فردوسی در باغ خودش دفن گردید.
در سال ۱۲۹۹ محمد تقی بهار با شروع مطالعه درباره فردوسی، پیشنهاد ساختن مقبره و آرامگاهی را برای او ارائه کرد که بعدها و در سال ۱۳۰۵ کیخسرو شاهرخ، نماینده زرتشتیان وقت در مجلس به کمک تیمی به یافتن محل دقیق قبر فردوسی پرداخت. بعد از یافتن محل دقیق قبر فردوسی، در سال ۱۳۰۷ مسابقه ای برای بهترین طرح ارایه شده در رابطه با آرامگاه فردوسی برگزار شد و طرح بهزاد طاهرزاده به تصویب انجمن شورای ملی درآمد و سرانجام اولین آرامگاه فردوسی در سال ۱۳۱۳ ساخته شد. اما این بنا از استحکام کافی برخوردار نبود و بنای فعلی در سال ۱۳۴۷ تحت نظارت مهندس هوشنگ سیحون بازسازی شده است. در داخل آرامگاه شاهد مجسمه هایی هستیم که با زیبایی تمام برای توصیف داستانهای شاهنامه ساخته شده اند.
این آرامگاه با شکوه که نمای بیرونی اش با سنگ مرمر مزین شده است مانند یک نگین باشکوه در وسط باغی قرار گرفته است. آرامگاه فردوسی فقط محدود به مقبره این شاعر نیست بلکه بخش های دیگری همچون کتابخانه، موزه و مزار مهدی اخوان ثالث نیز در آن وجود دارد. در موزه وسایل و بقایای اشیای خارج شده از توس که قدمت بیشتر آنها به قبل از اسلام باز میگردد، نگهداری میشود. در این مکان کتابخانه ای در دو طبقه و با نزدیک به ۹۰۰۰ جلد کتاب وجود دارد. مزار مهدی اخوان ثالث شاعر معاصر که در سال ۱۳۶۹ چشم از جهان فرو بسته است، در محوطه آرامگاه فردوسی قرار دارد. برای بازدید از این آمگاه نیاز به پرداخت ورودیه است و حدود ۱ الی ۲ ساعت برای بازدید از این مکان کافی به نظر میرسد.
نشانی آرامگاه فردوسی: استان خراسان رضوی، توس، بلوار شاهنامه